Kuzey Ormanları parselleniyor

Özgür Gürbüz-BirGün/29 Mart 2015

Ankara’nın ‘parsel parsel’ satıldığını Hükümet Sözcüsü Bülent Arınç açıkladı. Bilmiyor muyduk? Biliyorduk elbette. Tapelerde, hasıraltı edilen yolsuzluk kayıtlarında bunlar yok muydu? Vardı. Eskiden bu ‘satış’ hikayelerini gizlice yapılan dinlemelerden, sızdırılan belge ve fotoğraflardan öğreniyorduk. AKP’ye gönül vermiş dostlar ise inkar ediyordu. Olan bitenler sanki bir komploymuş gibi, içinden ‘faiz lobisi’, ‘dış mihrak’, ‘Kabataş’, ‘Cami’de içki’ ve hatta ‘telekinezi’ geçen öyküler yazıp, ele geçirdikleri medya aracılığıyla halka o masalları anlatıyorlardı.    

Parselleyerek satış işini şimdi Hükümet Sözcüsü Bülent Arınç’tan dinledik. Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı’na, “Gökçek bu yapıya Ankara’yı parsel parsel satmıştır. Zengin işadamlarına okul yaptırmıştır. Yurt yerleri sağlamıştır” dedi. Bence bu da montaj. Bülent’le Arınç’ı almışlar, montajlayıp Bülent Arınç yapmışlar. Yakında Hükümet Sözcüsü’nün söylediklerine de basın yasağı getirirlerse şaşırmayın. Önümüz seçim. İçimizde ne kadar ‘dış mihrak’ var göreceğiz. Vatansever olduğunu iddia edenler, başkenti parsel parsel satanlara mı oy verecek yoksa bu satış işleminin durdurmak için canı pahasına sokağa çıkıp, “hırsız var” diyenlere mi? Bize yıllardır vatanseverlik, ahlak ve dürüstlük nutukları atanların gerçek yüzü bu seçimde ortaya çıkacak. Kul hakkı yemek bu Haziran’da sandıkta oylanacak.  

***

Parselleyerek satış işi sadece Ankara’ya has değil. Kuzey Ormanları Savunması’nın (KOS) İstanbul’da yapılmak istenen 3. Havalimanı’yla ilgili hazırladığı rapor çok değerli bilgiler içeriyor. KOS, “3. Havalimanı için neden 7 bin 650 hektarlık bir alan kapatılıyor” diye soruyor. Dünyanın en yoğun havalimanı Atlanta 95 milyon yolcu kapasiteli ve bin 650 hektarlık bir alana kurulmuş. 150 milyon yolcu kapasitesi olması istenen 3. Havalimanı içinse neredeyse 5 kat büyük bir alan ayrılmış. KOS, yapılmak istenenin aslında bölgeye yeni bir kentleşme alanı açmak olduğunu söylüyor. Gelsin parseller…

Raporda, 2009 yılında istifa eden THY eski Yönetim Kurulu Başkanı Candan Karlıtekin ve TAV Havalimanları Holding Yönetim Kurulu Başkanı Hamdi Akın’ın geçmiş demeçlerine de yer verilmiş. Karlıtekin, Atatürk ve Sabiha Gökçen havalimanlarına ikişer milyar dolarlık yatırımla iki yeni pist yapılarak 120 milyonun üzerindeki yıllık yolcu talebinin karşılanabileceğini söylüyor. 3. Havalimanı’nın kaynak israfı olduğunu belirtiyor. Hamdi Akın da Atatürk Havalimanı’nın kapasitesinin 100-120 milyona çıkarılabileceğini vurgulamış. Eldeki iki havalimanı sorunu rahatlıkla çözebilecekken, İstanbul’un nefes almasını sağlayan, yegane yeşil alanı, Kuzey Ormanları’nı parsellemenin ne anlamı var? Havalimanı buz dağının görünen yüzü sadece.

***

Akkuyu’da nükleer santral kurmak isteyen Rus şirketi TV reklamlarına başladı. Yüzde 100 yabancı sermayeye ait santralı, milli formayla ve milli enerji sloganlarıyla halka sevdirmeye çalışıyorlar. Elektrik Mühendisleri Odası (EMO) bu yanıltıcı reklamın yayından kaldırılması için haklı olarak Reklam Kurulu’na başvurdu. Bazı yazarlar da çıkmış EMO’yu demokratik olmamakla eleştiriyor. Ben şimdi bir şişe siyanürü bal gibi gösteren reklam yapsam, o reklam yayınlanır mı? Dışardan getirdiğim ithal otomobili, ‘milli otomobil’ diye satsam diğer otomobil üreticileri ne der? Tüketiciyi yanıltan, yanlış bilgi veren reklam tabi ki yasaklanır. Nükleeri savunmak için ‘demokrasi havarisi’ kesilenlere duyurulur.

***

4 Nisan Cumartesi günü Birleşik Haziran Hareketi’nin Merzifon’da düzenlediği “Çeltek’ten Termiğe” adlı panele katılıyorum. Soma Holding’in Amasya’da kurmak istediği termik santralın tartışılacağı panel Bahçeli Kültür Sarayı’nda saat 13.00’te.

Nükleer santrallerin gerekçesi kalmadı

Özgür Gürbüz-Yeşil Ekonomi/28 Mart 2015

Türkiye’nin Mersin ve Sinop’ta kurulmak istenen nükleer santrallere ihtiyacı kalmadı. Ben söylemiyorum, TEİAŞ öyle söylüyor. Azalan elektrik talebi Mersin ve Sinop’ta kurulmak istenen ve kurulu gücü 10 bin megavatı bulan iki nükleer santrali de gereksiz kıldı.

Türkiye’de nükleer santral kurulması için Rusya ile 2011 yılında uluslararası anlaşma yapıldı.  Aynı yıl TEİAŞ tarafından yapılan elektrik talep projeksiyonu, ilk reaktörün devreye gireceği 2020 yılında en düşük elektrik talebinin 398 milyar kilovatsaat (kWs) olacağını tahmin ediyordu. Hükümet bu abartılı talep senaryosunu gerekçe göstererek nükleer santral işine girdi. Yine aynı yıl, Rusya ile Türkiye arasında nükleer santral kurmak üzere anlaşma yapıldı. Sonuçta umulan olmadı. Türkiye'nin elektrik talebi hiç de öyle düşünüldüğü gibi artmadı. Öyle ki, TEİAŞ 2014 yılında açıkladığı yeni projeksiyonda, 2020 için talep tahminini 333 milyar kWs'e düşürdü. Yani, Türkiye'nin 2020 yılındaki elektrik ihtiyacı yaklaşık 65 milyar kWs azaldı. Bu rakam Akkuyu'nun yıllık üretiminin (35 milyar kWs) iki katı! Bırakın Akkuyu'yu, Sinop'ta yapılacak eş güçteki nükleer santrale de gerek kalmadı. Türkiye'de ekonomi yavaşladı, tüketime dayalı modelin yarattığı, üretimden çok israfa giden elektrik artışı da birkaç yıl önce tarih oldu. Yılda yüzde 7’lere yaklaşması beklenen talep artışının abartılmış olduğunu defalarca yazdık. TEİAŞ yeni projeksiyonunda bu oranları (hâlâ yüksek olsa da) yüzde 5’lere çekti. Zaman bizi haklı çıkardı.

TEİAŞ Kapasite Projeksiyonu 2011

2014 yılında yine TEİAŞ’ın yaptığı talep projeksiyonunda aynı yıl (2020) için beklenen elektrik talebini aşağıda görüyorsunuz. Üç yıl arayla yapılan tahminler arasında 65 milyar kWs gibi devasa bir fark var. Türkiye’nin 2014 yılındaki elektrik talebinin (251 milyar kWs) dörtte birine denk düşen bir tahmin hatasından bahsediyoruz. Bu hata ve hükümetin nükleer enerjideki anlamsız ısrarı bizleri iki nükleer santral projesiyle başbaşa bıraktı. Sırada bekleyen doğalgaz, HES ve kömür santrallerini saymıyorum.

TEİAŞ Kapasite Projeksiyonu 2014

Akkuyu’daki proje gecikiyor. Bunun bir nedeni Rusya’nın yaşadığı mali kriz. Projenin ilk yatırım finansmanı 25 milyar doları buluyor ve hepsi Rus devlet şirketi Rosatom tarafından karşılanacak. Santralin mülkiyeti de onlarda kalacak. Rusya’nın kasasında para yok. O yüzden çok acele ettiklerini sanmıyorum ama santral geciktikçe Türkiye’nin projeden vazgeçme riski de artıyor.

Türkiye, Rusya'ya üretilecek elektriği 15 yıl boyunca satın alma garantisi verdiği için şimdi kara kara düşünüyor olmalı. Satın alacağı elektriği talep olmayınca kime satacak? Üstelik Rusya'ya verilen alım garantisi kilovatsaat başına 12,35 dolar sent. Anlaşma imzalandığında Merkez Bankası dolar kuru 1,52 TL’yi gösteriyordu. Çivisi çakılmayan nükleerin üreteceği elektriğe sadece kur farkından yüzde 70 zam geldi! Piyasadaki elektrik fiyatının üstünde ve dolar arttıkça nükleer daha da pahalılaşıyor. Türkiye gecikmeyi bahane ederek anlaşmadan vazgeçerse, bilmeden girdiği bu nükleer bataklıktan ve abartılı talep senaryolarının kendisini düşürdüğü tuzaktan bir anda kurtulabilir. Sinop anlaşması zaten Meclis’ten geçmedi, bu bir şans.

Akkuyu Nükleer A.Ş. bu riskin farkında olmalı. Televizyonlarda gösterdiği reklam filmi, hükümet üzerinde seçim öncesi baskı yaratmayı amaçlıyor gibi. Sanki, “Buyrun size propaganda malzemesi, bizi yolda bırakmayın” diyor. Çivisi çakılmamış santral açılmış gibi reklam filmi çekmişler. Bu film kamuoyu yoklamalarında yüzde 70’leri bulan nükleer karşıtlarının aklını çelemez. Aksine daha fazla kişiyi nükleer maceradan haberdar etti, kızdırdı. Olmayan elektrik talebi de cabası. 

Her yer terörist her yer gerilla

Özgür Gürbüz-BirGün/22 Mart 2015

BirGün gazetesinden

Tokat’ın Zile ilçesinde HES istemeyen köylüler şirketi protesto etmek istemiş, jandarmanın gazı ve plastik mermileriyle karşılaşmıştı. Ardından Adalet ve Kalkınma Partisi Zile Belediye Başkanı Lütfi Vidinel sahneye çıktı. “Zile halkı terörizme asla geçit vermeyecektir. Yaptıklarının hesabını vereceklerdir” diye gürledi. İki binden fazla doğa dostunu terörist ilan etti. Belediye Başkanı Vidinel’in demeci alanında ilk değil. Hükümet kanadından, şirket patronlarından zaman zaman benzer çıkışlar geliyor. Hakkını arayan işçiyi, tacizi kınayan kadını, ağacını kollayan çevreciyi terörist, dış mihrak görüyor bu zihniyet. Onlar için Türkiye’de yaşamak zulüm olmalı. Bugün ben de ‘o kafayla’ Türkiye’ye bakmaya çalıştım. Öyle bakınca, memlekette her yer terörist, her yer gerilla!

Sabah gazeteyi açıyorsun, naylon çadırda yanarak ölen işçi arkadaşlarının hakkını arayan işçiler görüyorsun. Madenci tekmeleyerek görevini yapan kamu görevlisinden şikayetçi olanları okuyorsun. Gazeteler utanmadan o işçi, gazeteci kılıklı ‘teröristlerin’ fotoğraflarını basmış. Yediğin peynir ekmek boğazından gitmiyor. Memleket kimlere kalmış!

Alıyorsun çocuğunu okula götürüyorsun. Bir bakıyorsun sınıflar bomboş. ‘Çocuk teröristler’ okullardaki eğitim laik değil diye boykot kararı almış. Damarlarında ‘terör’ kanı dolaşan bazı öğretmenler de onlara katılmış. Halbuki o gün, zorunlu din dersinde Alevi, dinsiz, Hristiyan demeden topluca namaz kılınacaktı. İnandığın tanrı Türkçe dua okusan anlamazmış gibi, Arapça dualardan en az ikisi ezberletilecekti. Vakit kalırsa bilimin insanı nasıl zehirlediği anlatılacaktı. Nasıl da baltalıyor teröristler eğitimi?

Kan ter içinde kalıyorsun, başın dönüyor. Soluğu hastanede alıyorsun. Hükümet sağ olsun her yer özel hastane. Giriyorsun bir tanesine, girer girmez kredi kartından katkı payını kesiyorlar. Temassız! Sen doktoru görmeden, hastane senin banka hesabını görüyor. Tansiyon diye girdiğin yerden tomografiyle çıkıyorsun. İçin rahat değil, bir de devlette baktırayım diyorsun ama hastanede manzara korkunç. ‘Terörist doktorlar’ greve çıkmış hasta bakmıyor. Neymiş, ‘çalışma koşulları düzeltilecekmiş, beş dakikada bir hasta bakmayacaklarmış’. Simitçi bir dakikada kaç simit satıyor; haberin var mı doktor? Ne var beş dakikada bir hasta baksan? Terörist bunlar hem de okumuş terörist!

Bu teröristler yüzünden insanın aklına memleketi terk etmek geliyor. Avrupa ve Amerika’ya gidilmez tabi. Bu teröristlerin kökü orası. Faiz Lobisi, Gezi Lobisi ne ararsan hepsi yine o ülkelerde. Ahlaksızlık desen diz boyu. Bir dost ülke bulmalı. Müslüman dışında kimsenin ahlakı tam olmayacağından o ülke aynı zamanda Müslümanlardan oluşmalı. Suriye, Irak ve Tunus olmaz. Orada ‘Müslüman aktivist’ IŞİD’çiler yüzünden durum biraz nahoş. Mısır ve Libya bizi istemez, İran gibi Şii ülkeler zaten bizi bozar. Suudi Arabistan ve Ürdün, Erdoğan’ın Müslüman Kardeşler desteği nedeniyle bize bozuk. Afrika’da dost var ama orada ticaret ve eğitim paralelcilerden soruluyor. Galiba en iyisi evde kalmak zaten hava da karardı. Tam eve gideceksin ama cadde kalabalıklaşıyor. Gecenin bir saatinde kadınlar sokağa çıkmış, “Gelsin baba, gelsin koca, gelsin devlet; inadına isyan” diye bağırıyorlar. Yanlarında bir erkek bile yok. Bir ‘bayan teröristler’ eksikti memlekette. Onlar da geceleri kuşatmış!

Bayan teröristlerden kurtulup akşam eve kendini zor atıyorsun. Teröristlere  ‘tövbe ettirmek’ lazım. Kaba kuvvetle olacak iş değil, iman gücüne ihtiyaç var. Neyse ki dış mihrak teknolojisiyle yapılmış cep telefonun var. Açıyorsun interneti, giriyorsun Google’a. Çevrecisinden, feministine, işçisinden komünistine tüm teröristleri haklayacak bir kutsal söz, varsa ayet bakıyorsun. Sonra terör yuvası, gerillaların kutsal ansiklopedisi, sosyal medyaya giriyorsun yazıyorsun. “Ya Allah” diyerek basıyorsun ‘send’ tuşuna. Bakara makara, şu teröristleri memleketten kovala!